Certyfikaty
Przystąpienie do egzaminu z języka francuskiego to przede wszystkim sprawdzenie swoich umiejętności przed samym sobą. Można zobaczyć swoje słabe i mocne strony, podsumować lata nauki, pracy, ćwiczeń. Każdy zdany egzamin to wielka satysfakcja i krok naprzód. Jest to nagroda za wysiłek włożony w naukę.
Przystąpienie do egzaminu pozwala też wyznaczyć cele nauki. Nie wszyscy słuchacze wiedzą kiedy i w jakich sytuacjach będą używać języka francuskiego, a cel choćby nawet „papierowy” pozwala łatwiej zaplanować proces uczenia się i zwiększyć motywację.
Nie można zapomnieć również o wartości samego dyplomu czy certyfikatu. Może on nam otworzyć drzwi na studia we Francji czy drzwi do kariery zawodowej. Francja jest przecież jednym z najważniejszych partnerów ekonomicznych Polski, a firmy francuskie obence są w Polsce we wszystkich sektorach gospodarki. W dzisiejszych czasach naturalne jest pochwalić się dyplomem z języka ogólnego na rozmowie kwalifikacyjnej, a dodatkowym atutem będzie certyfikat z języka specjalistycznego.
Certyfikaty – schemat
Kto jest organizatorem egzaminów
Na arenie certyfikatów i dyplomów z języka francuskiego możemy wyróżnić dwóch głównych aktorów: Francuską Izbę Przemysłowo-Handlową (CCIP- Chambre de Commerce et d’Industrie) oraz Międzynarodowe Centrum Pedagogiczne (CIEP- Centre International d’Etudes Pédagogiques) współpracujące z Francuskim Ministerstem Edukacji. W dziedzinie egzaminów są to instytucje dla siebie konkurencyjne stąd np. istnienie dwóch podobnych certyfikatów: TCF i TEF, które ze sobą rywalizują. Decydując się na zdawanie któregoś z nich warto zastanowić się gdzie będziemy chcieli się nim pochwalić, gdyż niektóre kraje czy instytucje uznają tylko jeden z nich.
Jaka jest różnica między certyfikatem a dyplomem
Podstawowa różnica polega na terminie ważności. Dyplom raz otrzymany jest ważny cały czas, a certyfikat przez rok lub dwa lata. Nie zmienia to jednak faktu, że nasza znajomość języka cały czas ewoluuje: gdy przestajemy się go uczyć to szybko zapominamy, gdy jednak nie zaniedbujemy naszych dotychczasowych dokonań to oczywiście poziom językowy wzrasta.
TCF- Test de connaissance du français
INFORMACJE OGÓLNE
- jest to oficjalny test znajomości języka francuskiego wydawany przez francuskie Ministerstwo Edukacji Narodowej, uznawany na całym świecie
- zaświadcza o ogólnej, niespecjalistycznej znajomości języka francuskiego
- normy obowiązujące są zgodne z międzynarodowymi normami egzaminów (www.alte.org)
- test sprawdza przede wszystkim rozumienie ze słuchu, rozumienie tekstu pisanego oraz opanowanie struktur językowych
- po zdaniu TCF nie otrzymuje się dyplomu ale zaświadczenie o poziomie znajomości języka francuskiego, zaświadczenie jest ważne 2 lata
POZIOMY
TCF ma jedną formę dla wszystkich poziomów i w zależności od ilości zdobytych punktów, określa się poziom zdającego. Poziomy określa się według skali Rady Europy opisanej w Europejskim systemie opisu biegłości językowej:
| Poziom | Liczba punktów |
| A1 | 100-199 |
| A2 | 200-299 |
| B1 | 300-399 |
| B2 | 400-499 |
| C1 | 500-599 |
| C2 | 600-699 |
FORMA EGZAMINU
TCF składa z części obowiązkowej oraz części fakultatywnej, którą można zdawać lub nie. Część obowiązkowa składa się z 76 pytań wielokrotnego wyboru i z tylko jedną poprawną odpowiedzią ułożonych w kolejności od najłatwiejszych do najtrudniejszych.
Część obowiązkowa
| Zadania | Czas | |
|
Rozumienie ze słuchu: Słuchanie nagrań różnych wypowiedzi ustnych w szybkim tempie. Kandydat ma za zadanie odpowiedzieć na pytania dotyczące najważniejszych informacji zawartych w nagraniu oraz na pytania dotyczące wyrażeń i słownictwa. |
25 min | |
| Opanowanie struktur językowych:
Zdający ma za zadanie poprawić błędy językowe, wybrać poprawną odpowiedź w pytaniach dotyczących poprawności językowej słownikowej i gramatycznej. Wszystkie struktyry są przedstawione w szerszym kontekście. |
15 min | |
| Rozumienie tekstu pisanego:
Na podstawie dokumentów autentycznych (artykuł z gazety, fragment literatury, ogłoszenie, list…) zdający odpowiada na pytania zamknięte, sprawdzające stopień zrozumienia tych tekstów. |
45 min | |
| Łączny czas: | 1h25 |
Część fakultatywna
| Zadania | Czas |
|
Wypowiedź ustna: Kandydat odpowiada na różne pytania, od najłtawiejszych do najtrudniejszych, i tym samym sprawdzany jest jego poziom języka mówionego. Cała rozmowa jest nagrywana i następnie wysyłana do CIEP’u (Międzynarodowy Ośrodek Studiów Pedagogicznych odpowiedzialny za organizację TCF na świecie) Ocenianie: Ocenia się umiejętność opisania swojego otoczenia (miejsce zamieszkania, ludzie, których się zna), opisania swojej pracy zawodowej, przedstawienia swojego wykształcenia, opisania swoich doświadczeń, przygód, wydarzeń z przeszłości, opisania wątku z książki czy z filmu, umiejętność wyrażania własnej opinii, przedstawiania dobrych i złych stron pewnego przedsięwzięcia, umiejętność wiązania myśli, aby wypowiedź była jasna i klarowna, umiejętność rozwijania i zamykania wypowiedzi. |
12min |
|
Wypowiedź pisemna: Zdający musi wykonać 3 zadania pisemne:
Ocenianie: Ocenia się umiejętność jasnego przekazywania informacji, łączenia myśli i klarownego zorganizowania całości wypowiedzi, wypowiadania własnego zdania, bogactwo słownictwa, użycie skomplikowanych struktur językowych, umiejętność reformuowania myśli. |
60min |
| Łączny czas: | 1h12 |
PODRĘCZNIKI PRZYGOTOWUJĄCE DO CERTYFIKATU TCF
„Le guide officiel d’entraînement au TCF” Didier
„ABC- TCF” – Clé International
DELF/DALF
DELF – Diplôme d’études de langue française
DALF – Diplôme approfondi de langue française
INFORMACJE OGÓLNE
- jest to oficjalny dyplom wydawany przez francuskie Ministerstwo Edukacji Narodowej, uznawany na całym świecie
- świadczy o ogólnej, niespecjalistycznej znajomości języka francuskiego
- normy obowiązujące są zgodne z międzynarodowymi normami egzaminów (www.alte.org)
- sprawdzane umiejętności odpowiadają umiejętnościom opisanym w Europejskim systemie opisu biegłości językowej, czyli na egzaminie nie ma już ćwiczeń typowo gramatycznych czy typowo leksykalnych, lecz zadania komunikacyjne.
- sesje egzaminacyjne odbywają się 2 razy do roku: w lutym i w czerwcu.
FORMA EGZAMINU
Każdy poziom egzaminu składa się z czterech części:
- rozumienia ze słuchu,
- rozumienia tekstu pisanego,
- wypowiedzi pisemnej,
- wypowiedzi ustnej.
Każda z części jest punktowana na maksymalnie 25 punktów, minimalnie wystarczy mieć 5 punktów z jednej części, lecz w sumie należy zdobyć 50 punktów, żeby móc otrzymać dyplom.
POZIOMY
Europejski system opisu biegłości językowej rozróżnia 6 głównych poziomów języka i według tego podziału zorganizowane są egzaminy DELF i DALF:
| Poziom | Poziom egzaminu |
| A1 | DELF A1 |
| A2 | DELF A2 |
| B1 | DELF B1 |
| B2 | DELF B2 |
| C1 | DALF C1 |
| C2 | DALF C2 |
DELF A1
| Zadania | Czas | Punkty |
|
Rozumienie ze słuchu: Należy odpowiedzieć na pytania zamknięte bądź otwarte dotyczące trzech lub czterech krótkich nagrań z życia codziennego (2 słuchania) Maksymalny czas wszystkich nagrań to 3 min. |
20 min | 25 |
|
Rozumienie tekstu pisanego: Należy odpowiedzieć na pytania zamknięte bądź otwarte dotyczące czterech lub pięciu tekstów pisanych odnoszących się co sytuacji z życia codziennego. |
30 min | 25 |
|
Wypowiedź pisemna: Pierwsza część: należy wypełnić formularz, kwestionariusz osobowy Druga część: należy ułożyć kilka prostych zdań (kartka z wakacji, wiadomość, podpis po obrazkiem) odnoszących się do sytuacji z życia codziennego. |
30 min | 25 |
|
Wypowiedź ustna:
10 min na przygotowanie |
5-7 min |
25 |
DELF A2
| Zadania | Czas | Punkty |
|
Rozumienie ze słuchu: Należy odpowiedzieć na pytania zamknięte bądź otwarte dotyczące trzech lub czterech krótkich nagrań z życia codziennego (2 słuchania) Maksymalny czas wszystkich nagrań to 5 min. |
25 min | 25 |
|
Rozumienie tekstu pisanego: Należy odpowiedzieć na pytania zamknięte bądź otwarte dotyczące trzech lub czterech tekstów pisanych odnoszących się co systuacji z życia codziennego. |
30 min | 25 |
|
Wypowiedź pisemna: Należy napisać dwa krótkie teksty (list do przyjaciela, wiadomość), w których:
|
45 min | 25 |
|
Wypowiedź ustna:
10 min na przygotowanie |
6-8 min |
25 |
DELF B1
| Zadania | Czas | Punkty |
|
Rozumienie ze słuchu: Należy odpowiedzieć na pytania zamknięte bądź otwarte dotyczące trzech nagrań. Maksymalny czas wszystkich nagrań to 6 min. |
25 min | 25 |
|
Rozumienie tekstu pisanego: Należy odpowiedzieć na pytania zamknięte bądź otwarte dotyczące dwóch tekstów pisanych:
|
35 min | 25 |
|
Wypowiedź pisemna: Wyrażenie własnej opinii na jakiś temat, własnego podejścia do pewnej sytuacji (esej, list do gazety, artykuł) |
45 min | 25 |
|
Wypowiedź ustna:
10 min na przygotowanie |
15min |
25 |
DELF B2
| Zadania | Czas | Punkty |
|
Rozumienie ze słuchu: Należy odpowiedzieć na pytania zamknięte bądź otwarte dotyczące dwóch nagrań:
Maksymalny czas wszystkich nagrań to 8 min. |
30 min | 25 |
|
Rozumienie tekstu pisanego: Należy odpowiedzieć na pytania zamknięte bądź otwarte dotyczące dwóch tekstów pisanych:
|
60 min | 25 |
|
Wypowiedź pisemna: Własna wypowiedź argumentacyjna, zabranie głosu w dyskusji (list oficjalny, artykuł , debata pisemna) |
60 min | 25 |
|
Wypowiedź ustna: Po przeczytaniu krótkiego dokumentu przezentującego pewien problem, prezentacja i obrona własnego zdania. 10 min na przygotowanie |
20 min |
25 |
DALF C1
| Zadania | Czas | Punkty |
|
Rozumienie ze słuchu: Należy odpowiedzieć na pytania zamknięte bądź otwarte dotyczące kilku nagrań:
|
40 min | 25 |
|
Rozumienie tekstu pisanego: Należy odpowiedzieć na pytania zamknięte bądź otwarte dotyczące tekstu literackiego bądź dziennikarskiego o długości od 1500 do 2000 słów. |
30 min | 25 |
|
Wypowiedź pisemna: Pierwsza część: synteza kilku dokumentów pisemnych o długości w sumie 1000 słów Druga część: rozprawka argumentacyjna na temat treści podanych artykułów. 2 dziedziny do wyboru: humanistyczna i naukowa. |
2h30 | 25 |
|
Wypowiedź ustna: Exposé na temat przedstawiony w kilku tekstach pisanych a następnie rozmowa z komisją 2 dziedziny do wyboru: humanistyczna i naukowa 10 min na przygotowanie |
30 min |
25 |
DALF C2
| Zadania | Czas | Punkty |
|
Rozumienie ze słuchu i wypowiedź ustna: Pierwsza część: wysłuchanie nagrania Druga część: streszczenie (francuskie compte rendu) tego nagrania na podstawie robionych w trakcie Trzecia część: rozmowa z komisją 60 min na przygotowanie |
30 min |
50 |
|
Rozumienie tekstu pisanego oraz wypowiedź pisemna: Zredagowanie ustrukturyzowanego tekstu (artykuł prasowy, przemówienie, list od redakcji…) na podstawie kilku tekstów o długości w sumie około 2000 słów. |
3h30 | 50 |
PODRĘCZNIKI PRZYGOTOWUJĄCE DO CERTYFIKATU DELF/DALF
DIDIER, oficjalny wydawca Narodowej Komisji DELF i DALF oraz Rady Europy
- Réussir le DELF niveau A1
- Réussir le DELF niveau A2
- Réussir le DELF niveau B1
- Réussir le DELF niveau B2
- Réussir le DALF niveau C1/C2
CLE INTERNATIONAL
- Activités pour le Cadre commun A1
- Activités pour le Cadre commun A2
- Activités pour le Cadre commun B1
- Activités pour le Cadre commun B2
- Activités pour le Cadre commun C1/C2
- Le nouvel entraînez-vous DELF A1 –
150 activités - Le nouvel entraînez-vous DELF A2 –
200 activités - Le nouvel entraînez-vous DELF B1 –
- 200 activités
- Le nouvel entraînez-vous DELF B2 –
200 activités - Le nouvel entraînez-vous DALF C1/C2 –
200 activités
HACHETTE – COLLECTION DELF
- DELF A1
- DELF A2
- DELF junior A1
- DELF junior A2
TEF - Test d'Evaluation en Français
INFORMACJE OGÓLNE
TEF to egzamin zorganizowany przez Francuską Izbę Handlową. Ewaluuje umiejętności rozumienia i wyrażania się w języku francuskim ogólnym. Jest uznawany na całym w świecie, może być przydatny jako świadectwo znajomości języka francuskiego w momencie ubiegania się o pracę, czy kontynuowania wyższych studiów we Francji:
- w przypadku chęci studiowania na uczelni francuskiej, należy zasięgnąć informacji bezpośrednio w sekretariacie placówki docelowej, które części z egzaminu z TEF należy zdać: obowiązkowe i/lub fakultatywne
- w przypadku emigracji do Kanady, rząd kanadyjski może wymagać zdania wszystkich części egzaminu TEF: części obowiązkowych i fakultatywnych.
e-tef, wersja elektroniczna tradycyjnego egzaminu TEF, pozwala poznać wynik egzaminu, po zakończeniu rzeczywistej sesji egzaminacyjnej.
KTO MOŻE PRZYSTĄPIĆ?
Każdy może przystąpić do egzaminu TEF. Żaden dyplom nie jest wymagany przy zapisie na egzamin. A zapisywać i podchodzić do egzaminu można aż do skutku. Certyfikat z wynikami, ważny przez jeden, kolejny rok, po zdaniu egzaminu, wydawany jest przez centrum organizujące sesję egzaminacyjną
WYNIKI
Centrum organizujące egzamin, ogłasza wyniki. Kandydat otrzymuje certyfikat ze swoim rezultatem, który jest ważny jeden, kolejny rok. Na certyfikacie znajdują się:
- podział otrzymanych punktów za każdą część egzaminu, jak również szczegółowe komentarze każdej z umiejętności;
- graficzny obraz wyników
Cechą charakterystyczną egzaminów TEF jest fakt, że dostarczają zindywidualizowanej i precyzyjnej informacji zwrotnej o umiejętnościach językowych kandydata. Ponieważ dwie osoby mogą otrzymać różną punktację z poszczególnych części egzaminów, a ich końcowa ocena może być identyczna, ewaluacja podczas egzaminu TEF dostarcza informacji o zdobytych punktach w ramach każdej kompetencji.
Ponadto, oprócz punktów z każdego egzaminu, dodawana jest ocena pisemna, dzięki czemu znajomość języka wzbogacona jest nie tylko o ocenę ilościową (punkty) jak i jakościową (komentarz).
SKALA OCEN
Osoba przystępująca do egzaminu jest oceniana według skali ocen od 0 do 6, gdzie 0+ to umiejętności najbardziej podstawowe, a 6 to doskonałe posługiwanie się językiem. Oceny oparte są o:
- sześć poziomów umiejętności językowych Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego
- dwanaście poziomów Kanadyjskich Standardów Językowych
EGZAMINY W RAMACH TEF
TEF składa się z dwóch serii:
- Obowiązkowych, podzielonych na trzy części w formie testów wielokrotnego wyboru
- Fakultatywnych, podzielonych na dwie niezależne części.
Egzaminy obowiązkowe:
| Zadania | Czas | Ilość pytań | Punkty |
| Rozumienie tekstu pisanego (CE) | 60 min | 50 | 300 |
| Rozumienie ze słuchu (CO) | 40 min | 60 | 360 |
| Słownictwo i struktury językowe (LS) | 30 min | 40 | 240 |
| Całość | 2h10 | 150 | 900 |
Egzaminy obowiązkowe są w formie testów wielokrotnego wyboru, zawierają 150 pytań, aby móc dokładnie ocenić umiejętności językowe. Wynik obliczany jest tak, by wyeliminować odpowiedzi przypadkowe:
- dobra odpowiedz: +3 punkty
- brak odpowiedzi bądź anulowanie odpowiedzi: -1 punkt
- zła odpowiedź bądź udzielenie kilku odpowiedzi na jedno pytanie: -1 punkt
Punkty są podliczane i porównywane do 900 punktów maksymalnie możliwych do zdobycia.
Egzaminy nieobowiązkowe, fakultatywne:
| Zadania | Czas | Ilość pytań | Punkty |
| Wypowiedź pisemna (EE) | 60 min | 2 tematy do poruszenia | 450 |
| Wypowiedź ustna (EO) | 35 min | 2 tematy do poruszenia | 450 |
Części nieobowiązkowe egzaminu TEF, proponują różnorodne zadania, które wymagają posłużenia się wieloma umiejętnościami praktycznymi w najrozmaitszych sytuacjach.
Wypowiedź pisemna oraz wypowiedź ustna zawierają dwa rozdziały. Pomoce zaproponowane pozwalają na symulację sytuacji rzeczywistej komunikacji.
Wypowiedź pisemna:
Zadania:
- zredagować koniec jakiegoś dokumentu, tekstu pisanego
- napisać tekst osobisty, prywatny bądź oficjalny
Wypowiedź ustna:
Zadania:
- zebrać pewne informacje, zadawanie pytań
- przekonać do swojej opinii, uargumentować pogląd, wyrazić ocenę na dany temat i porównać z innymi
PODRĘCZNIKI PRZYGOTOWUJĄCE DO CERTYFIKATU TEF
Objectif réussite : TEF – Test d’évaluation de français ; Hachette
TEF – Test d’Evaluation de Français 250 activités – Sylvie Pons, Gaëlle Karcher, CLE International, 2007
DFP A2/DFP B1 - Diplôme de français professionnel A2 ou B1
INFORMACJE OGÓLNE
DFP A2 – DIPLOME DE FRANCAIS PROFESSIONNEL A2
- DFP A2 to certyfikat świadczący o znajomości języka francuskiego środowiska zawodowego. Test pierwszego stopnia (1er degré) sprawdza podstawową znajomość języka francuskiego: osoby otrzymujące taki dyplom potrafią porozumieć się w najprostszych i najbardziej zwyczajnych sytuacjach życiowych i zawodowych.
- DFP A2 potwierdza znajomość francuskiego na poziomie A2 według Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego. Odpowiada około 150-200 godzin nauki i jest to minimum umiejętności językowych koniecznych do podstawowej komunikacji po francusku w środowisku zawodowym.
- Osoba, która pozytywnie przejdzie test DFP A2, potrafi poprowadzić prostą konwersację o temacie zawodowym w sobie znanym bądź prostym do przewidzenia kontekście.
- Test sprawdza cztery umiejętności językowe: rozumienie tekstu pisanego, pisanie, rozumienie ze słuchu i wypowiedź ustną.
DFP B1 – DIPLOME DE FRANCAIS PROFESSIONNEL B1
- Adresowany do wszystkich osób, które uczą się francuskiego jako języka obcego, a które chciałyby spróbować pierwszego podejścia języka francuskiego w kontekście zawodowym
- Certyfikat jest stworzony z myślą o osobach, które chcą ocenić poziom swojej wiedzy z języka francuskiego poprzez oficjalny dyplom odpowiadający wymaganiom środowiska zawodowego
- DFP B1 potwierdza umiejętności z języka francuskiego na poziomie B1 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego. Odpowiada około 250-300 godzinom nauki języka.
- Ten dyplom potwierdza podstawowe umiejętności z języka francuskiego, które pozwalają na swobodne rozumienie i wyrażanie się w sytuacjach najbardziej potocznych i najzwyklejszych, w relacjach z innymi ludźmi i w życiu zawodowym
- Jeśli kandydat zdobędzie ten certyfikat, oznacza to, że potrafi wziąć udział w rozmowach i dyskusjach na tematy zawodowe posługując się ograniczonym słownictwem i prostymi strukturami gramatycznymi
Osoba przystępująca do egzaminu musi przedstawić swoje umiejętności językowe na poziomie B1.
Aby egzamin został uznany za zaliczony, przystępujący do egzaminu musi otrzymać co najmniej 60 na 100 punktów możliwych do uzyskania w trakcie egzaminu.
FORMA EGZAMINU
DFP A2 składa się czterech części:
| Testowane umiejętności | Punkty |
|
Rozumienie tekstu pisanego: na podstawie dokumentów autentycznych (różnego rodzaju ogłoszenia, artykuł z prasy, ulotka informacyjna itp.) zdający odpowiada na pytania zamknięte. Dodatkowo, może pojawić się też tekst do uzupełnienia (np. w formie maila, bądź faksu, w którym należy uzupełnić odpowiednie wyrażenia). Na punkt 1 zdający ma 75minut. |
50 |
|
Pisanie: zdający ma za zadanie odpowiedzieć na wiadomość, którą otrzymał od innego pracownika firmy, w której pracuje. Na punkt 2 zdający ma 75minut. |
50 |
|
Rozumienie ze słuchu: na podstawie usłyszanego nagrania, zdający ma konkretne zadanie do wykonania. Np. przyporządkować osoby, które wypowiadają się w nagraniu do odpowiednich działów. Zdający ma do dyspozycji 30 minut. |
25 |
|
Mówienie: zdający rozmawia z członkami komisji. Egzamin składa się z dwóch części: 1. kandydat musi przedstawić się, opowiedzieć o sobie, swoich zainteresowaniach i o tym jaki zawód w przyszłości chciałby wykonywać. 2. kandydat ma 15 minut na przygotowanie się do konkretnego zadania, np. umówić się na spotkanie. musi potrafić uargumentować swoje decyzje np. co do daty i miejsca spotkania. Kandydat ma do dyspozycji 20 minut. |
25 |
Części pisemne zajmują więc 1h45 minut, część ustna: 20 minut.
Aby egzamin zakończył się sukcesem, należy otrzymać 45 punktów na 75 możliwych z części pisemnych; 60 na 100 ze wszystkich egzaminów.
DFP B1 składa się czterech części:
| Testowane umiejętności | Punkty |
|
Rozumienie tekstu pisanego: Osoba przystępująca do egzaminu musi wykazać się, w znanym sobie kontekście i przy niewielkiej pomocy słownika, zrozumieniem sensu ogólnego oraz głównych elementów prostych artykułów prasowych, codziennych dokumentów ze środowiska zawodowego (np. bon zamówienia, faktury, rachunki, czeki, oficjalne listy itp.) |
25 |
|
Wypowiedź pisemna: Na podstawie dostarczonych informacji, kandydat redaguje prostą, krótką wiadomość związaną z codzienną działalnością zawodową. |
20 |
|
Rozumienie ze słuchu: Osoba przystępująca do egzaminu musi wykazać się rozumieniem najważniejszych elementów wiadomości przekazywanej od kogoś bezpośrednio bądź przez telefon. Tematy przekazywanych wiadomości mieszczą się w polu zainteresowań bądź doświadczeń zawodowych kandydata. |
25 |
|
Wypowiedź ustna: Kandydat musi nawiązać kontakty z innymi ludźmi, opowiedzieć o swojej pracy, wyrazić swoją opinię na dany temat. Wszystko w ograniczonej liczbie sytuacji praktycznych na znane sobie tematy, prostym językiem, w wolnym tempie. |
30 |
Części pisemne zajmują 2h15 minut, część ustna: 30 minut.
Aby egzamin zakończył się sukcesem, należy otrzymać 45 punktów na 70 możliwych z części pisemnych; 60 na 100 ze wszystkich egzaminów.
PROGRAM DO PRZYGOTOWANIA/TEMATYKA EGZAMINU
Język francuski zawodowy zawiera w sobie pole językowe wspólne dla wszystkich osób pracujących, niezależnie od sektora działalności, branży zawodowej czy funkcji i stanowiska pracy.
Odpowiada całości zadań relacji, zadań administracyjnych i handlowych wplecionych w sytuacje zawodowe. Sięga sześciu szerszych domen:
Środowisko zawodowe:
- Rozmowa o zarządzających i o warunkach pracy: stanowisko pracy, godziny pracy, wynagrodzenie, urlopy, stosunki z koleżankami/kolegami z pracy itp.
- Organizacja czasu pracy
- Poszukiwanie pracy, stażu: lektura i redagowanie małego ogłoszenia, CV, listu motywacyjnego, poprowadzenie/ uczestnictwo w rozmowie o pracę
Relacje z ludźmi i zawodowe:
- Przedstawienie się, podziękowanie, pogratulowanie, pożegnanie się
- Rozmowa o pracy, swoim doświadczeniu, swoich planach zawodowych
- Odnalezienie się w firmie
- Przedstawienie swoich współpracowników, kolegów z pracy itp.
- Przedstawienie firmy, jej wyników, pola jej działalności, rynku, polityki handlowej przedsiębiorstwa, jak również przedstawienie jej sytuacji finansowej
- Wyrażenie ilości, wskazanie zmian w stosunku do lat ubiegłych, porównywanie, interpretacja i komentarz tabel, wykresów.
Funkcje przedsiębiorstwa:
- Rozumienie i wytłumaczenie procesu produkcji, instrukcję obsługi
- Poproszenie oraz podanie informacji na temat produktu, usługi
- Zapytanie o cenę, bądź jej podanie, sposób i warunki płatności
- Zanotowanie i przekazanie próśb, reklamacji klientów
- Wysyłanie zamówień
Rozmowy telefoniczne:
- Wysłuchanie i przekazanie komuś prostej wiadomości
- Nawiązanie i utrzymanie kontaktu
- Zidentyfikowanie osoby, z którą rozmawiamy i jej potrzeb
- Przekazywanie połączeń telefonicznych
- Przeliterowywanie, powtarzanie, reformułowanie
- Podsumowanie, pożegnanie się
Zadania administracyjne:
- Przyjmowanie gości, klientów: udzielanie informacji, skierowanie w odpowiednie miejsce, poproszenie o zaczekanie itp.
- Organizacja podróży służbowych : dowiadywanie się o godziny, trasy podróży, taryfy, dokonywanie/ odwołanie rezerwacji, poradzenie sobie na lotnisku, na dworcu w biurze podróży, hotelu, w restauracji, na poczcie
- Organizacja i uczestniczenie w spotkaniach: zebraniach, seminariach, konferencjach, giełdach; ustalanie spotkania, potwierdzenie/ odłożenie na późniejszy termin, anulowanie spotkania
Komunikacja w formie pisemnej:
- Czytanie prostych dokumentów: tabliczek, napisów, rad, menu, godzin, planu pracy, reklam, małych ogłoszeń, notatek itp.
- Wypełnianie formularzy
- Notowanie
- Redakcja krótkich wiadomości, notatek, prostych listów.
PODRĘCZNIKI PRZYGOTOWUJĄCE DO CERTYFIKATU DFP
Français.com : intermédiaire (nouv. éd) (A2, B1) J.-L. Penfornis, CLE International, 2012
Objectif express 2 : le monde professionnel en français (A2, B1), B. Tauzin, A.-L. Dubois, N. Gillet; Hachette FLE, 2009
Travailler en français en entreprise 2 (A2, B1), S. Cherifi, B. Girardeau, M. Mistichelli, D. Amsellem, G. Vassaux; Didier, 2009
DFP Affaires - Diplôme de Français Professionnel AFFAIRES
INFORMACJE OGÓLNE
- dyplom wydawany jest przez Francuską Izbę Przemysłowo Handlową (CCIP)
- do egzaminu może przystąpić każdy, kto oprócz języka francuskiego ogólnego zna również język biznesowy używany w kontaktach zawodowych
- dyplomy DFP Affaires stanowią wielki atut dla kandydatów na niektóre kierunki studiów we Francji (marketing, zarządzanie, ekonomia, handel etc.) oraz dla składających aplikacje do firm francuskich
FORMA EGZAMINU
DFP Affaires B2
| Testowane umiejętności | Punkty |
|
Rozumienie tekstu pisanego:
|
15 |
|
Znajomość świata biznesowego:
|
15 |
|
Rozumienie tekstu pisanego/Wypowiedź pisemna:
|
25 |
|
Rozumienie ze słuchu:
|
25 |
|
Wypowiedź ustna:
|
20 |
| Razem | 100 |
Aby zaliczyć należy zdobyć 55 punktów w tym minimim 45 z części pisemnej. Aby dostać ocenę dobrą „bien”- 70 punktów, bardzo dobrą „très bien” – 80 punktów.
DFP Affaires C1
| Testowane umiejętności | Punkty |
|
Rozumienie tekstu pisanego:
|
10 |
|
Znajomość świata biznesowego:
|
20 |
|
Rozumienie tekstu pisanego:
|
15 |
|
Rozumienie ze słuchu/wypowiedź pisemna:
|
15 |
|
Wypowiedź ustna:
|
40 |
| Razem | 100 |
Aby zaliczyć należy zdobyć 55 punktów w tym minimim 30 z części pisemnej. Aby dostać ocenę dobrą „bien”- 70 punktów, bardzo dobrą „très bien” – 80 punktów.
POZIOMY I TEMATYKA
DFP Affaires Niveau B2 (około 500h nauki) – tematyka egzaminu:
Firma
- funkcjonowanie firmy: struktura, forma prawna, zarządzanie etc.
- firma i personel: relacje zawodowe, rekrutacja nowych pracowników, zarobki, wykształcenie etc.
- firma i jej księgowość: poszukiwania kapitału, pożyczki, środki płatności etc.
Firma i jej partnerzy
- firma i jej klienci: promocja produktu, badania rynku, reklama, operacje kupna-sprzedaży, wystawianie faktur, reklamacje etc.
- firma i jej dostawcy: informacje o dostawcach, wybór dostawców etc.
- firma i transport: środki transportu, opłaty za transport etc.
- firma i bank: konto bankowe, operacje bankowe, kredyty etc.
- firma i ubezpieczenie: ryzyko, umowa z ubezpieczycielem etc.
- firma i państwo : podatki.
Firma i środowisko społeczno-ekonomiczne
- koniunktura ekonomiczna: wzrost, inflacja, bezrobocie etc.
- Unia Europejska,
- globalizacja.
Firma i komunikacja zawodowa:
Komunikacja ustna:
- W sytuacjach twarzą w twarz: na recepcji, na spotkaniu etc.
- W kontaktach z grupą: na zebraniu, zabieranie głosu, sprawozdania ustne,
- Przez telefon: odbieranie i wykonywanie telefonów, udzielanie informacji przez telefon, zostawianie i odbieranie wiadomości.
Komunikacja pisemna:
- robienie notatek i odtwarzanie wiadomości
- wypełnianie formularzy i druczków,
- sporządzanie sprawozdań pisemnych,
- pisanie listów handlowych, maili, faksów,
- sporządzanie notatek do wykresów, tablic etc.
DFP Affaires Niveau C1 (około 600h nauki)- tematyka egzaminu:
Znajomość realiów ekonomicznych oraz firmy
Kandydat musi wykazać się doskonałą znajomością języka biznesowego ale także współczesnych realiów społecznych, ekonomicznych, handlowych oraz musi dysponować szeroką wiedzą na temat funkcjonowania firmy.
Znajomość prawa biznesowego
Kandydat musi wykazać znajomość prawa rządzącego światem interesów: formy prawne przedsiębiorstw, obowiązków ustawowych oraz zobowiązań kontraktowych.
Szeroki wachlarz umiejętności praktycznych
- Przetwarzanie dokumentów firmy: kaktur, czeków, formularzy, notatek, sprawozdań, raportów, ogłoszeń, cv etc.
- Redagowanie pism używanych na codzien w firmie: listów handlowych, faksów, maili, raportów, syntez etc.
- Radzenie sobie w sytuacjach problematycznych i kryzysowych; reagowanie w sposób właściwy, proponowanie rozwiązań,
- Branie udziału w zebraniach, seminariach; prowadzenie negocjacji.
PODRĘCZNIKI PRZYGOTOWUJĄCE DO CERTYFIKATU DFA
Affaires.com (nouv. éd) (B1-C1) J.-L. Penfornis, CLE international, 2013
Vocabulaire progressif du français des affaires, 2e éd. (B2, C1) J.-L. Penfornis, CLE international, 2013
DFP Juridique - Diplôme de français professionnel juridique B2
INFORMACJE OGÓLNE
Certyfikat z języka francuskiego prawniczego, adresowany jest do:
- studentów, stażystów i osób pracujących, których plany zawodowe związane są z francuskojęzycznym środowiskiem prawniczym
- osób, które osiągnęły dobry poziom znajomości języka francuskiego i chciałyby potwierdzić, w celach zawodowych, swoje umiejętności
- kandydatów, którzy osiągnęli poziom średnio – zaawansowany języka francuskiego, używanego w ramach czynności zawodowych w środowisku prawniczym, co odpowiada mniej więcej 450-500 godzinom nauki języka
FORMA EGZAMINU
Egzamin sprawdza cztery kompetencje językowe:
- rozumienie tekstu pisanego
- wypowiedź pisemna
- rozumienie ze słuchu
- wypowiedź ustna
Rozumienie tekstu pisanego:
Osoba przystępująca do egzaminu, potrafi wykazać się ogólnym zrozumieniem tekstu prawnego, który nie odnosi się do kwestii zbytnio technicznych jakiejś konkretnej gałęzi prawa. Chodzi o wyciągnięcie najważniejszych informacji z umowy, tekstu ustawy, decyzji prawnej, artykułu bądź komunikatu odnoszącego się do jakiejś sprawy bądź opinii prawnej.
Wypowiedź pisemna:
Kandydat powinien potrafić zrobić notatki i zredagować określony dokument użytku zawodowego: np. list oficjalny, streszczenie, raport itp.
Rozumienie ze słuchu:
Osoba przystępująca do egzaminu potrafi zrozumieć proste informacje, odnoszące się do różnych domen prawa. Potrafi je rozróżnić, przyporządkować do kręgu zainteresowań prawa pracy, prawa handlowego, prawa konsumenta, czy prawa cywilnego.
Wypowiedź ustna:
Kandydat ma za zadanie przeczytanie dwóch tekstów prawnych, wyciągnięcie z nich najważniejszych informacji i przekazanie ich osobie egzaminującej. Powinien też podtrzymać prostą konwersację zawodową, doradzić klientowi, dyskutować na tematy prawne, poprowadzić proste negocjacje prowadzące do podpisania umowy.
PODRĘCZNIKI PRZYGOTOWUJĄCE DO CERTYFIKATU DFP JURIDIQUE
Le français juridique M. Soignet, Paris : Hachette, 2003
Le français du droit J.L. Penfornis, Paris: Cle International, 1998
DFP Médical - Diplôme de français professionnel médical
INFORMACJE OGÓLNE
Diplôme de français professionnel médical skierowany jest do wszystkich osób studiujących medycynę, wykonujących zawód lekarza lub zajmujących się medycyną niekonwencjonalną, nie-francuskojęzycznych, które pracują z osobami francuskojęzycznymi lub nad pismami medycznymi w języku francuskim.
POZIOMY
Diplôme de français professionnel médical potwierdza znajomość języka francuskiego na poziomie B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego i odpowiada około 400 – 500 godzinom nauki. Jest to egzamin z języka, a nie medycyny.
CELE
Diplôme de français professionnel médical zaświadcza, że kandydat potrafi posługiwać się i sprawnie władać językiem francuskim jakiego używa w pracy francuskojęzyczny personel medyczny.
Na egzaminie kandydat znajdzie teksty i scenki sytuacyjne, z którymi może się zetknąć każdy lekarz w trakcie swojej praktyki zawodowej.
FORMA EGZAMINU
| Zadania | Czas | Punkty |
|
Czytanie ze zrozumieniem Zrozumieć ogólny sens i kluczowe elementy tekstu medycznego, pod warunkiem, że nie zawiera on pojęć zbyt technicznych z zakresu jednej dziedziny medycyny. Umieć wydobyć ważne informacje z artykułu dotyczącego medycyny lub dokumentu związanego z codzienną pracą lekarza. |
30min | 15 |
| Znajomość słownictwa z zakresu medycyny | 30min | 15 |
| Czytanie ze zrozumieniem i pisanie
Umieć napisać listy, notatki, streszczenia itp. w języku francuskim o specjalizacji medycznej, na wzór lekarzy posługujących się językiem stosownym do sytuacji zawodowych. |
1h | 20 |
| Rozumienie ze słuchu
Zrozumieć informacje dotyczące danej czynności zawodowej, rozróżniając elementy ważne i mniej ważne. Uczestniczyć w rozmowie, wymianie zdań na spodziewane i znane tematy. |
45min | 25 |
| Mówienie
Umieć przekazać proste informacje, dostarczyć niezbyt skomplikowanych informacji medycznych, umieć się zachować w spotkaniach z pacjentami np. przyjąć, poradzić i uspokoić pacjenta, sformułować diagnozę, wyjaśnić problem, leczenie i jego efekty uboczne, przebieg zabiegu? Umieć przejąć w rozmowie inicjatywę w celu zebrania niezbędnych informacji i zareagować w stosowny sposób. |
30min | 25 |
| RAZEM | 3h15 | 100 |
Aby zaliczyć należy zdobyć 55 punktów, w tym minimim 45 z części pisemnej.
PODRĘCZNIKI PRZYGOTOWUJĄCE DO CERTYFIKATU DFPM
santé-médicine.com, F. Mourlhon-Dallies, J. Tolas; CLE International, 2004
DFP Sécretariat - Diplôme de français professionnel secrétariat
INFORMACJE OGÓLNE
- DFPS adresowany jest zarówno do studentów/ studentek przygotowujących się do pracy w sekretariacie, jak również do osób już pracujących, czy poszukujących pracy w takim charakterze
- Przeznaczony jest więc dla wszystkich osób, które chciałyby pracować jako sekretarka, asystent/asystentka, hostessa, recepcjonistka, pracownik biurowy itp. bez względu na specjalizację np. handlową, prawną czy administracyjną, jak również na sektor działalności danej organizacji: przemysł, handel, usługi itp.
- Egzamin odpowiada poziomowi średnio-zaawansowanemu. Dla osoby początkującej, wymaga około 360 godzin nauki, lub też 240 godzin nauki języka francuskiego ogólnego i 120 godzin francuskiego specjalistycznego
- DFPS pozwala nie tylko ocenić znajomość języka, ale również potwierdza umiejętności
FORMA EGZAMINU
Egzamin jest zbudowany biorąc pod uwagę konieczne umiejętności w pracy biurowej. Dlatego same techniki pracy, takie jak układanie czasu pracy, klasyfikowanie dokumentów, organizacja zebrań itp. powinny być już opanowane wcześniej w języku ojczystym.
Egzamin sprawdza cztery kompetencje językowe:
- Rozumienie tekstu pisanego
- Wypowiedź pisemną
- Rozumienie ze słuchu
- Wypowiedź ustną
Powyższe umiejętności zostają sprawdzone w następującej formie:
Rozumienie tekstu pisanego:
- Sprawdzona zostanie umiejętność użycia prostego dokumentu typu instrukcja obsługi, formularz, godziny pracy, plan bądź mapa.
- Streszczenie tekstu np. ulotki reklamowej, artykułu z prasy czy dokumentacji firmy.
- Sprawdzenie rozumienia fragmentu jakiegoś dokumentu związanego z pracą w biurze np. katalogu, książki adresowej, plików itp.
Wypowiedź pisemna:
- Zredagowanie krótkiej wiadomości, notatki, faksu, maila.
- Zredagowanie prostego listu na podstawie dostarczonych wskazówek
- Stworzenie małego ogłoszenia prasowego po francusku
- Wypełnienie formularza bądź kwestionariusza administracyjnego
- Napisanie krótkiego raportu z zebrania
Rozumienie ze słuchu:
- Napisanie notatki z rozmowy telefonicznej lub ze spotkania z klientem, dostawcą
- Streszczenie sensu wypowiedzi rozpoznając wyrażanie wątpliwości, dezaprobaty, akceptacji, zgody, odmowy, wahanie się itp.
Wypowiedź ustna:
- Poprowadzenie rozmowy telefonicznej w firmie
- Przyjęcie i zaprowadzenie we właściwe miejsce gościa w firmie
- Umówienie się na spotkanie, zorganizowanie zebrania, wyjazdu, podróży służbowej
- Poszukiwanie i przekazanie informacji
- Podanie instrukcji dotyczących codziennych zadań
- Wytłumaczenie w skrócie swojej opinii na tematy zawodowe
- Odpowiadanie na proste pytania dotyczące działalności firmy, takie jak np. warunki cenowe, termin dostaw, rozliczenie itp.
PODRĘCZNIKI PRZYGOTOWUJĄCE DO CERTYFIKATU DFPS
secretariat.com – E. Daill, CLE International, 2005
DFP Tourisme et Hôtellerie - Diplôme de français professionnel tourisme et hôtellerie
INFORMACJE OGÓLNE
- Egzamin adresowany jest do osób, które zawodowo zajmują bądź będą się zajmować turystyką i hotelarstwem w środowisku francuskojęzycznym
- Odpowiada znajomości języka na poziomie średnio-zaawansowanym i wymaga około 360 godzin nauki
- Jest uznawany we wszystkich krajach, dlatego zdanie tego egzaminu poszerza zawodowe możliwości na całym świecie
PROGRAM EGZAMINU
- DFPTH sprawdza przede wszystkim wiedzę i umiejętności językowe, znajomość tematyki turystyki i hotelarstwa powinny być zgłębione wcześniej, w języku ojczystym zdającego
- W ramach egzaminu, kandydat powinien wykonać zadanie językowe z trzech tematów: turystyka, hotelarstwo i gastronomia
PRZYKŁADOWE ZADANIA JĘZYKOWE
Turystyka:
- Zorganizowanie wycieczki objazdowej
- Wykonanie rezerwacji wycieczki
- Dokonanie rezerwacji hotelu
- Poproszenie o propozycje pobytu w hotelu
- Odpowiedzieć na prośby, pytania klientów
- Pomóc klientowi w wyborze wycieczki
- Zredagowanie listu, faksu w sprawie podanej sytuacji związanej z usługami turystycznymi
- Stworzenie dokumentu, przedstawiającego promocję danej usługi turystycznej
- Zredagowanie ulotki zawierającej podstawowe informacje o swoim kraju dla obcokrajowców
Hotelarstwo:
- Powitanie gości hotelu, wykonanie wszystkich pierwszych czynności związanych z ich przyjazdem i pobytem w hotelu
- Wytłumaczenie warunków rezerwacji hotelu: dokonanie, zmiana i anulowanie rezerwacji
- Uregulowanie rachunku, fakturowanie, rozwiązanie problemów z płatnością
- Zredagowanie listu, faksu dotyczącego jakieś sytuacji w hotelu
- Stworzenie krótkiego dokumentu dotyczącego promocji, programu lojalnościowego hotelu
PODRĘCZNIKI PRZYGOTOWUJĄCE DO CERTYFIKATU DFPTH
tourisme.com (2ème édition) Sophie Corbeau, Chantal Dubois, Jean-Luc Penfornis, CLE INTERNATIONAL 2013
Le Français du tourisme Anne-Marie Calmy, Hachette 2004
MATURA
CZĘŚĆ USTNA
BEZ OKREŚLANIA POZIOMU
| Testowane umiejętności | Czas |
|
Rozmowa wstępna Rozmowa z odgrywaniem roli Opis ilustracji i odpowiedź na trzy pytania Wypowiedź na podstawie materiału stymulującego i odpowiedzi na dwa pytania |
15min |
CZĘŚĆ PISEMNA
POZIOM PODSTAWOWY
| Testowane umiejętności | Czas |
|
Rozumienie ze słuchu Rozumienie tekstów pisanych Znajomość środków językowych Wypowiedź pisemna |
120min |
POZIOM ROZSZERZONY
| Testowane umiejętności | Czas |
|
Rozumienie ze słuchu Rozumienie tekstów pisanych Znajomość środków językowych Wypowiedź pisemna |
150min |
ZAKRES ŚRODKÓW GRAMATYCZNYCH
POZIOM PODSTAWOWY
RZECZOWNIK
- Rzeczowniki o tej samej formie w obu liczbach, np. un Français/des Français
- Liczba mnoga z zakończeniem -s, -aux, -eaux, -eux, np. des élèves, des journaux, des cadeaux, des feux. Forma nieregularna, np. des yeux
- Zmiana znaczenia rzeczownika wraz ze zmianą liczby, np. une lunette – des lunettes
- Liczba mnoga niektórych rzeczowników złożonych, np. des wagons-restaurants
- Rzeczowniki o tej samej formie w obu rodzajach, np. un élève / une élève
- Rodzaj żeński z zakończeniem -e, -trice, -euse, -ve, np. une amie, une directrice, une chanteuse, une veuve. Podwajanie spółgłoski, np. -elle, -enne,
np. Gabrielle, une chienne. Pojawienie się akcentu, np. -ère, np. une boulangère - Rzeczowniki wyrażające rodzaj naturalny, np. le père / la mère
- Rzeczowniki o jednym rodzaju, np. une femme écrivain, un sportif devenu vedette
RODZAJNIK
- Rodzajnik nieokreślony jako wyznacznik nieokreśloności, np. Il attend un ami. Rodzajnik nieokreślony w liczbie pojedynczej jako wyznacznik ilości,
np. Nous avons un exemplaire. Zamiana rodzajnika nieokreślonego na « de » przed rzeczownikiem w liczbie mnogiej poprzedzonym przymiotnikiem, np. J’ai mangé de bonnes pommes. - Rodzajnik określony jako wyznacznik określoności, np. Je te laisse les clés de la maison. Rodzajnik określony jako wyznacznik wartości ogólnej, np. L’argent ne fait pas le bonheur. Rodzajnik określony jako wyznacznik posiadania, np. Il a les yeux bleus. Rodzajnik określony jako wyznacznik
całości, np. J’ai payé ces fruits 50 centimes le kilo. Rodzajnik określony jako wyznacznik powtarzania, np. Il travaille le lundi. Rodzajnik określony przed nazwami geograficznymi, np. J’ai visité la France et la Corse. Rodzajnik określony w datach, np. J’arrive le 3 mai. - Formy ściągnięte rodzajnika określonego z przyimkami « à » i « de », np. Ils vont au cinéma. Il revient du bureau.
- Rodzajnik cząstkowy jako wykładnik jakiejś części, np. Elle prend du pain.
Rodzajnik cząstkowy z rzeczownikami abstrakcyjnymi, np. Tu as de la chance. Rodzajnik cząstkowy z rzeczownikami niepoliczalnymi, np. Il y a de la neige. Rodzajnik cząstkowy z czasownikiem « faire » dla określenia czynności, np. Tu fais du tennis ? - Rodzajniki po przeczeniach, np. Je n’ai pas de stylo. Je n’aime pas le café.
Rodzajniki z czasownikiem « être », np. Ce n’est pas un livre. - Opuszczanie rodzajnika po wyrażeniach ilościowych, np. J’ai beaucoup d’amis. Opuszczanie rodzajnika przed rzeczownikiem użytym w funkcji orzecznika, np. Pierre est musicien. Opuszczanie rodzajnika w konstrukcjach z niektórymi przyimkami, np. Elle est venue en métro.
Opuszczanie rodzajnika przed nazwami własnymi, nazwami dni tygodnia i miesięcy, np. Monique m’a appelé. Elle viendra lundi. Opuszczanie rodzajnika w tytułach, ogłoszeniach, depeszach, adresach, np. offres/demandes/ventes.
ZAIMEK PRZYMIOTNY
- Wskazujący, np. Cette fille est belle.
- Dzierżawczy, np. Mon fils est intelligent.
- Pytający, np. Quel temps fait-il ?
- Pytający w funkcji wykrzyknikowej dla wyrażenia uczuć, np. Quelle belle histoire !
- Nieokreślony, np. Chaque jour, je prends le métro.
LICZEBNIK
- Liczebniki główne, np. Il mesure deux mètres.
- Liczebniki porządkowe, np. C’est son dix-huitième anniversaire.
PRZYMIOTNIK
- Przymiotniki o tej samej formie w obu liczbach, np. un homme heureux / des hommes heureux
- Liczba mnoga przymiotników z zakończeniem -s, -aux, -eaux, np. jolis, amicaux, beaux
- Przymiotniki o tej samej formie w obu rodzajach, np. un jeune homme / une jeune fille
- Rodzaj żeński przymiotników z zakończeniem -e, -(t)euse, -ve, -trice, -se, -ce, -gue, -che, np. grande, menteuse, neuve, libératrice, jalouse, douce, longue, blanche. Podwajanie spółgłoski, np. -elle, -ette, np. naturelle, muette
Pojawienie się akcentu, np. -ère, np. chère - Przymiotniki o podwójnej formie w rodzaju męskim, np. nouveau/nouvel
- Stopniowanie przymiotników
– regularne, np. heureux/plus heureux
– nieregularne, np. bon/meilleur - Miejsce przymiotników w zdaniu:
– przymiotniki znajdujące się regularnie po rzeczowniku, np. Il porte un pantalon blanc.
– przymiotniki znajdujące się regularnie przed rzeczownikiem, np. Nous avons une belle maison.
ZAIMEK RZECZOWNY
- Osobowy w funkcji podmiotu, np. Elle lit.
- Osobowy w funkcji dopełnienia bliższego, np. Je les invite.
- Osobowy w funkcji dopełnienia dalszego, np. Il lui a téléphoné.
- Przysłowny « en » i « y » w funkcji dopełnienia, np. N’en parle pas ! J’y penserai.
- Przysłowny « en » i « y » w funkcji okolicznika miejsca, np. J’y vais. J’en reviens.
- Miejsce jednego zaimka w funkcji dopełnienia w zdaniu, np. Tu les connais ?
- Osobowy akcentowany, np. On va chez moi ? Złożenia z « même », np. Je l’ai fait moi-même.
- Zwrotny, np. Il se lève tôt.
- Względny prosty, np. C’est une chanson qui nous ressemble.
- Pytający o
– podmiot, np. Qui est-ce qui est venu ?
– orzecznik, np. Qui est-ce ?
– dopełnienie bliższe, np. Que faites-vous ?
– dopełnienie dalsze, np. À quoi penses-tu ? - Dzierżawczy, np. Ce n’est pas ta voiture, c’est la mienne.
- Wskazujący, np. Je préfère celle-ci.
- Wskazujący rodzaju nijakiego, np. Tu prends ça ?
- Nieokreślony, np. Tout va bien.
CZASOWNIK
- Podział czasowników na: I grupy, II grupy, III grupy, zwrotne, posiłkowe être, avoir oraz aller, venir jako czasowniki posiłkowe, w zwrotach bezosobowych, przechodnie i nieprzechodnie
- Tryb indicatif
– présent, np. Il joue.
– passé récent, np. Il vient d’entrer.
– passé composé, np. Il a travaillé.
– imparfait, np. Il faisait froid.
– plus-que-parfait, np. Il avait fini.
– futur proche, np. Il va partir.
– futur simple, np. Il sortira. - Tryb impératif
– présent, np. Ouvre la fenêtre ! - Tryb conditionnel
– présent, np. Pourriez-vous m’aider ?
– passé (do rozpoznania w tekście), np. Si je l’avais su, je t’aurais envoyé ce dossier. - Tryb subjonctif
– présent, np. Je veux que tu viennes demain - Imiesłów, bezokolicznik:
-Uzgadnianie participe passé dla czasowników odmienianych z « être », np. Nous sommes arrivés.
-Uzgadnianie participe passé z zaimkami dopełnienia bliższego, np. Ces filles, je les ai vues chez ma grandmère. Combien de livres as-tu lus ?
-Uzgadnianie participe passé z zaimkiem względnym « que », np. J’ai lu les livres que tu m’as prêtés.
-Gérondif, np. Il marche en chantant.
-Participe présent, np. Le train ayant du retard les voyageurs devenaient de plus en plus impatients.
-Infinitif présent, np. Je veux voir ce film. - Konstrukcje czasownikowe:
-Czasowniki w zwrotach bezosobowych, np. Demain, il faut se lever tôt.-Czasowniki przechodnie i nieprzechodnie, np. Il promène le chien. Il se promène. - Konstrukcje z orzecznikiem, np. Tu sembles fatigué.
Konstrukcje z dopełnieniem bliższym, np. Je regarde un film.
Konstrukcje z dopełnieniem dalszym, np. Je parle à ma mère.
Konstrukcje z dopełnieniem bliższym i dalszym, np. Je raconte une histoire à mon ami.
PRZYSŁÓWEK
- Przysłówki sposobu z zakończeniem -ment, np. Tu le feras facilement.
- Formy nieregularne, np. Il travaille bien.
- Przysłówki czasu, np. Ils rentrent aujourd’hui.
- Przysłówki miejsca, np. Elle habite ici.
- Przysłówki opinii, np. Heureusement, il n’est pas en retard.
- Przysłówki twierdzenia, np. Oui, Madame.
- Przysłówki przeczenia, np. Non, merci.
- Przysłówki ilości, np. Tu travailles beaucoup.
- Przysłówki natężenia, np. Je suis très heureux.
- Przysłówki pytające, np. Comment ça va ?
- Przysłówki porównania, np. Il est aussi grand que vous.
- Wyrażenia przysłówkowe, np. Il vient d’habitude le jeudi.
- Stopniowanie przysłówków
– stopniowanie regularne, np. lentement/plus lentement
– stopniowanie nieregularne, np. bien/mieux - Miejsce przysłówków w zdaniu, np. Nous avons bien mangé.
PRZYIMEK
- Przyimki, np. Nous allons à Paris.
- Wyrażenia przyimkowe, np. Le musée se trouve à droite.
SPÓJNIK
- Spójniki współrzędne, np. Il rentre à la maison et il regarde la télé.
- Spójniki podrzędne, np. Il est parti parce qu’il était pressé.
WYKRZYKNIK
- Wykrzykniki, np. Ah ! Super ! Bon !
SKŁADNIA
- Zdania proste
- Zdania złożone
http://cke.edu.pl/images/_EGZAMIN_MATURALNY_OD_2015/Informatory/2015/Jezyk-francuski.pdf
POZIOM ROZSZERZONY
RZECZOWNIK
- Rzeczowniki o tej samej formie w obu liczbach, np. un Français/des Français
- Liczba mnoga z zakończeniem -s, -aux, -eaux, -eux, np. des élèves, des journaux, des cadeaux, des feux. Forma nieregularna, np. des yeux. Liczba mnoga z zakończeniem -als, -ails, -oux, -eus, np. des bals, des rails, des genoux, des pneus. Liczba mnoga rzeczowników pochodzenia obcego,
np. des sandwichs. Liczba mnoga nazwisk, np. les Thibault - Zmiana znaczenia rzeczownika wraz ze zmianą liczby, np. une lunette – des lunettes Rzeczowniki posiadające dwie formy liczby mnogiej, np. les cieux, les ciels
- Liczba mnoga niektórych rzeczowników złożonych, np. des wagons-restaurants, des timbres-poste, des laissez-passer
- Rzeczowniki o tej samej formie w obu rodzajach, np. un élève / une élève
- Rodzaj żeński z zakończeniem -e, -trice, -euse, -ve, np. une amie, une directrice, une chanteuse, une veuve. Podwajanie spółgłoski, np. -elle, -enne,
np. Gabrielle, une chienne. Pojawienie się akcentu, np. -ère, np. une boulangère. Formy nieregularne rodzaju żeńskiego, np. un heros / une héroïne
Rodzaj nazw geograficznych, np. la Seine, le Nil. - Rzeczowniki wyrażające rodzaj naturalny, np. le père / la mère. Rodzaj naturalny nazw zwierząt, np. un coq / une poule
- Rzeczowniki o jednym rodzaju, np. une femme écrivain, un sportif devenu
vedette. Rodzaj rzeczownika a jego znaczenie, np. la tour Eiffel, le tour du monde
RODZAJNIK
- Rodzajnik nieokreślony jako wyznacznik nieokreśloności
- Rodzajnik nieokreślony w liczbie pojedynczej jako wyznacznik ilości
- Zamiana rodzajnika nieokreślonego na « de » przed rzeczownikiem w liczbie mnogiej poprzedzonym przymiotnikiem
- Rodzajnik nieokreślony dla wyrażenia wartości ogólnej
- Rodzajnik nieokreślony przed niektórymi rzeczownikami w liczbie mnogiej poprzedzonymi przymiotnikiem
- Rodzajnik nieokreślony przed nazwami dzieł
- Rodzajnik określony jako wyznacznik określoności
- Rodzajnik określony jako wyznacznik wartości ogólnej
- Rodzajnik określony jako wyznacznik posiadania
- Rodzajnik określony jako wyznacznik całości
- Rodzajnik określony jako wyznacznik powtarzania
- Rodzajnik określony przed nazwami geograficznymi
- Rodzajnik określony w datach
- Rodzajnik określony dla wskazywania
- Rodzajnik określony dla wyrażenia wartości dzierżawczej
- Rodzajnik określony przed nazwiskami
- Rodzajnik określony przed rzeczownikami jednostkowymi
- Rodzajnik określony dla nominalizacji
- Nazwy miast z rodzajnikiem
- Rodzajnik nieokreślony i określony przed nazwami części ciała
- Formy ściągnięte rodzajnika określonego z przyimkami « à » i « de »
- Formy ściągnięte rodzajnika określonego z przyimkami « à » i « de » po niektórych wyrażeniach ilościowych
- Rodzajnik cząstkowy jako wykładnik jakiejś części
- Rodzajnik cząstkowy z rzeczownikami abstrakcyjnymi
- Rodzajnik cząstkowy z rzeczownikami niepoliczalnymi
- Rodzajnik cząstkowy z czasownikiem « faire » dla określenia czynności
- Rodzajnik cząstkowy przed nazwiskami oznaczającymi autora dzieła albo właściwość związaną z daną osobą, np. Il joue du Chopin.
- Rodzajniki po przeczeniach, np. Je n’ai pas de stylo. Je n’aime pas le café.
- Rodzajniki z czasownikiem « être », np. Ce n’est pas un livre.
- Rodzajnik cząstkowy po przeczeniach nieabsolutnych, np. Je n’ai pas demandé de l’eau mais du café.
- Opuszczanie rodzajnika po wyrażeniach ilościowych
- Opuszczanie rodzajnika przed rzeczownikiem użytym w funkcji orzecznika
- Opuszczanie rodzajnika w konstrukcjach z niektórymi przyimkami
- Opuszczanie rodzajnika przed nazwami własnymi, nazwami dni tygodnia i miesięcy
- Opuszczanie rodzajnika w tytułach, ogłoszeniach, depeszach, adresach
- Opuszczanie rodzajnika w konstrukcjach z rzeczownikami po przyimku «de»
- Opuszczanie rodzajnika w konstrukcjach z niektórymi czasownikami
- Opuszczanie rodzajnika w konstrukcjach z rzeczownikami wyrażającymi ilość
- Opuszczanie rodzajnika w wyliczeniach
- Opuszczanie rodzajnika w wołaczu
ZAIMEK PRZYMIOTNY
- Wskazujący
- Wskazujący dla wyrażania wartości emfatycznej
- Wskazujący dla wyrażania uczuć
- Dzierżawczy
- Dzierżawczy dla wyrażania przyzwyczajenia
- Dzierżawczy dla wyrażania ironii lub pogardy
- Dzierżawczy dla wyrażania czułości
- Dzierżawczy z nazwami części ciała
- Pytający
- Pytający w funkcji wykrzyknikowej dla wyrażenia uczuć
- Nieokreślony
- Nieokreślony dla wyrażenia jakości
- Nieokreślony dla wyrażenia identyczności lub różnic
LICZEBNIK
- Liczebniki główne, np. Il mesure deux mètres.
- Liczebniki główne z rodzajnikiem określonym, zaimkiem przymiotnym
- Liczebniki główne zastępujące rzeczownik
- Liczebniki główne jako ekwiwalent liczebników porządkowych
- Ułamki, procenty, określenia wielokrotności
- Uzgadnianie liczebników głównych
- Liczebniki porządkowe
PRZYMIOTNIK
- Przymiotniki o tej samej formie w obu liczbach, np. un homme heureux / des hommes heureux
- Liczba mnoga przymiotników z zakończeniem -s, -aux, -eaux, np. jolis, amicaux, beaux
- Formy nieregularne liczby mnogiej przymiotników, np. banals, finals
- Formy nieodmienne przymiotników, np. des sacs bleu marine, des yeux noisette
- Liczba mnoga przymiotników złożonych, np. sociaux-démocrates
- Przymiotniki o tej samej formie w obu rodzajach, np. un jeune homme / une jeune fille
- Rodzaj żeński przymiotników z zakończeniem -e, -(t)euse, -ve, -trice, -se, -ce, -gue, -che, np. grande, menteuse, neuve, libératrice, jalouse, douce, longue, blanche
- Podwajanie spółgłoski, np. -elle, -ette, np. naturelle, muette
- Pojawienie się akcentu, np. -ère, np. chère
- Rodzaj żeński przymiotników z zakończeniem -que, -sse, -olle, np. publique, rousse, folle
- Formy nieregularne rodzaju żeńskiego przymiotników, np. grecque
- Formy nieodmienne przymiotników, np. la robe bleu foncé, une jupe marron
- Rodzaj żeński przymiotników złożonych, np. la sauce aigre-doux
- Przymiotniki o podwójnej formie w rodzaju męskim, np. nouveau/nouvel
- Stopniowanie przymiotników
– regularne, np. heureux/plus heureux
– nieregularne, np. bon/meilleur, petit/moindre - Miejsce przymiotników w zdaniu:
– przymiotniki znajdujące się regularnie po rzeczowniku, np. Il porte un pantalon blanc.
– przymiotniki znajdujące się regularnie przed rzeczownikiem, np. Nous avons une belle maison. - Zmiana znaczenia przymiotników wraz ze zmianą miejsca w zdaniu
- Przymiotniki użyte jako przysłówek, np. Ça sent bon.
ZAIMEK RZECZOWNY
- Osobowy w funkcji podmiotu, np. Elle lit.
- Uzgadnianie orzeczenia z podmiotem « on », np. On est allés à la piscine.
- Osobowy w funkcji dopełnienia bliższego, np. Je les invite.
- Osobowy w funkcji dopełnienia dalszego, np. Il lui a téléphoné.
- Przysłowny « en » i « y » w funkcji dopełnienia
- Przysłowny « en » i « y » w funkcji okolicznika miejsca
- Przysłowny « le », np. Il a pris sa décision. Je le sais et je m’en réjouis car je ne m’y attendais pas.
- Miejsce jednego zaimka w funkcji dopełnienia w zdaniu, np. Tu les connais ?
- Miejsce kilku zaimków w funkcji dopełnienia w zdaniu, np. Il me le donne.
- Osobowy akcentowany, np. On va chez moi ?
- Złożenia z « même », np. Je l’ai fait moi-même.
- Zaimek « soi », np. Tout le monde rentre chez soi.
- Zwrotny, np. Il se lève tôt.
- Względny prosty, np. C’est une chanson qui nous ressemble.
- Względny złożony, np. Le spectacle auquel nous avons assisté était ennuyeux.
- Konstrukcje z zaimkiem « quoi », np. Il a de quoi s’occuper toute la semaine.
- Konstrukcje z zaimkami rzeczownymi wskazującymi
- Pytający o
– podmiot, np. Qui est-ce qui est venu ?
– orzecznik, np. Qui est-ce ?
– dopełnienie bliższe, np. Que faites-vous ?
– dopełnienie dalsze, np. À quoi penses-tu ? - Zaimek « lequel », np. Lequel préfères-tu ?
- Wykrzyknikowy, np. Que tu es beau !
- Dzierżawczy, np. Ce n’est pas ta voiture, c’est la mienne.
- Wskazujący, np. Je préfère celle-ci.
- Wskazujący rodzaju nijakiego, np. Tu prends ça ? Ceci m’intéresse, cela non.
- Nieokreślony, np. Tout va bien. Vous aurez chacun votre chambre.
CZASOWNIK
- Podział czasowników na: I grupy, II grupy, III grupy, zwrotne, posiłkowe être, avoir oraz aller, venir jako czasowniki posiłkowe, w zwrotach bezosobowych, przechodnie i nieprzechodnie
- Tryb indicatif
– présent, np. Il joue.
– passé récent, np. Il vient d’entrer.
– passé composé, np. Il a travaillé.
– imparfait, np. Il faisait froid.
– plus-que-parfait, np. Il avait fini.
– futur proche, np. Il va partir.
– futur simple, np. Il sortira.
– futur antérieur, np. Demain soir, on aura fini ce travail.
– passé simple (do rozpoznania w tekście)
– passé antérieur (do rozpoznania w tekście) - Tryb impératif
- Tryb conditionnel
- Tryb subjonctif
- Imiesłów, bezokolicznik
- Konstrukcje czasownikowe
PRZYSŁÓWEK
- Przysłówki sposobu z zakończeniem -ment
- Przysłówki sposobu z zakończeniem -emment,-amment
- Formy nieregularne
- Inne przysłówki sposobu
- Przysłówki czasu
- Przysłówki miejsca
- Przysłówki opinii
- Przysłówki twierdzenia
- Przysłówki przeczenia
- Przysłówki ilości
- Przysłówki natężenia
- Przysłówki pytające
- Przysłówki porównania
- Wyrażenia przysłówkowe
- Stopniowanie przysłówków: stopniowanie regularne i nieregularne
- Miejsce przysłówków w zdaniu
PRZYIMEK
- przyimki i wyrażenie przyimkowe
SPÓJNIK
- Spójniki współrzędne
- Spójniki podrzędne
WYKRZYKNIK
- Wykrzykniki
SKŁADNIA
- Zdania proste
- Zdania złożone
http://cke.edu.pl/images/_EGZAMIN_MATURALNY_OD_2015/Informatory/2015/Jezyk-francuski.pdf
PODRĘCZNIKI PRZYGOTOWUJĄCE DO MATURY
Zdam maturę! Egzamin pisemny – poziom rozszerzony. NOWELA, 2015
Zdam maturę! Egzamin ustny. NOWELA, 2015
Zdam maturę! Egzamin pisemny – poziom podstawowy. NOWELA, 2015
Zdaję maturę – zeszyt dla ucznia 2. Hachette
Zdaję maturę – zeszyt dla ucznia 1. Hachette
